woensdag 20 oktober 2021

Covid, the day after

Ik geef het toe: het bekt voor geen meter. "Synodaal proces". Als het ijsroom zou zijn, zou het allicht malaga of stracciatella of zelfs sterre di roma noemen, woorden waarbij het water je in de mond komt. Maar wat doet dat er eigenlijk toe: als het ijs maar lekker is - wie bekommert zich om de naam?
Synodaal proces betekent "samen op weg gaan". Ik herinner mij dat oude kinder-kerk-liedje - u hebt het misschien ook grijs gezongen - "wij zijn samen onderweg, alleluia", dat mogelijks wel wat naïef klonk, achteraf bekeken. En toch is het precies dat: samen op weg zijn. En daarbij de zoete kunst van het luisteren beoefenen. Luisteren is een wat vergeten kunst. Er wordt vaak zo luid geroepen (of zo weinig gezegd) dat goed luisteren helemaal niet hoeft. Maar als het allemaal toch iets subtieler ligt, gevoeliger ongetwijfeld ook, dan is het zoet als iemand de moeite doet om te luisteren naar wat ik zeg en bedoel, niet naar wat de ander denkt dat ik zeg, mijn woorden geen excuus voor de ander vormen om het eigen verhaal ten gehore te brengen. Luisteren en zelfs de subtiliteiten opvangen op zo'n wijze dat het wel lijkt alsof ik mij eigen verhaal beter versta. Het gaat in dit geval meer bepaald over luisteren naar mijn beleving en mijn dromen rond Kerk - de uitdrukking van mijn geloof eigenlijk. Toegegeven: voor wie luistert is het soms een echte kunst: want het is bekoorlijk om in het verhaal van de ander bevestiging te zoeken voor wat ikzelf al dacht. Maar dat is nu even niet nodig: laat de ander maar binnen komen met diens eigen ander verhaal - het zal zoveel mooier zijn dan ik zou kunnen verzinnen.
Ik las onlangs de wat ontgoochelde verzuchting dat na covid alles anders zou zijn, maar dat het hectische ritme van vandaag dat van de pre-covid tijd al helemaal overstemt, alsof er nooit een pandemie was geweest- en dan is ze nog niet eens voorbij. Zou "luisteren" geen zeer mooi kenmerk zijn voor de post-covid tijd? Samen, niet langer alleen - het virus heerst niet meer, maar wel de verbondenheid, die ons naar elkaar doet luisteren...
Bij de paus werd het zo'n tien dagen geleden gelanceerd, in ons bisdom vorige zondag. En u zal binnenkort wel merken hoe wij er verder mee op weg gaan. Het bekt voor geen meter, maar als dit de dagen na het "covid regime" kan markeren, dan doet de naam er toch helemaal niet toe?! Naar u zou ik graag luisteren! Eindelijk kan het ervan komen!

Tony, pastor

© Pixabay