In het evangelie van deze zondag gaat het over man en vrouw en over kinderen. Twee zeer levensnabije thema’s.
In zijn antwoord op een vraag van de Farizeeën haalt Jezus een tekst aan uit het Scheppingsverhaal in het eerste boek van de Bijbel, Genesis: “Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten om zich te hechten aan zijn vrouw en deze twee zullen één vlees worden. Zo zijn zij dus niet langer twee, één vlees als zij geworden zijn”. Een zeer krachtige tekst. Man en vrouw worden “een vlees”, een Oosterse en poëtische manier van zeggen die betekent dat man en vrouw een diepe eenheid gaan vormen, zoals het menselijk lichaam een eenheid is. De bedoeling van het huwelijk is dus dat man en vrouw als een eenheid leven en handelen. Geen eenheid uiteraard waarbij de eigen persoonlijkheid van de één en/of de ander wordt onderdrukt of vernietigd, maar waarbij het samenleven als koppel voor beiden een verrijking, een opbloeien van iets nieuws - een nieuw geheel, een nieuwe levensvorm- wordt. Zo delen man en vrouw in Gods scheppingskracht, zij werken mee met God die steeds weer nieuw leven brengt.
En, voegt Jezus eraan toe, “wat God dus verbonden heeft, mag een mens niet scheiden”. Dat is in deze tijd een heikele zin, want wat betekent dat in verband met echtscheiding? In elk geval verklaart deze zin waarom de Kerk zo vasthoudt aan de onverbreekbaarheid van het huwelijk in een samenleving waarin echtscheiding heel gewoon wordt. De Kerk kan niet zomaar doen alsof Jezus deze uitspraak niet gedaan heeft. Maar ze kan wel begrip tonen voor echtgescheidenen. Ook zij hebben een plaats in de Kerkgemeenschap.
Man en vrouw krijgen kinderen. Zij geven het leven verder. Zij scheppen nieuw leven. Ze zijn letterlijk ‘creatief’. In dit evangelie lezen we nog hoe mensen hun kinderen bij Jezus brengen om hen te laten aanraken, zegenen. Zij voelen spontaan aan dat God in Jezus toekomst schept voor hun kinderen, met hen op weg gaat. Het is voor Jezus de gelegenheid om ons iets te leren over het ‘Rijk van God’, de werkelijkheid zoals God ze wil en die onder ons aan het groeien is: “aan hen die zijn zoals de kinderen behoort het Koninkrijk van God”. Zoals kinderen open, fris en ontvankelijk in het leven staan, zo kunnen volwassenen met dezelfde ingesteldheid de werkelijkheid en de werking van God ontdekken.
Pastor Benno.
