De film behandelt het pijnlijk thema van seksueel misbruik van kinderen in Lyon.
De film toont hoe moeilijk de slachtoffers het hebben met wat hen is overkomen, hoe velen de feiten verdrongen hebben en er niet willen over spreken. De film belicht ook de manier waarop de Kerk jarenlang met deze problematiek is omgegaan.
Daarom was ik dinsdag bij het lezen van de krant getroffen door het beeld van de Franse bisschoppen, bijeen in Lourdes, die knielend bidden voor een groot kruis in Lourdes. Zij hebben besloten om kerken, ander waardevols en meubelen te verkopen om voldoende middelen bijeen te brengen om de slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk te vergoeden. Zij doen beroep op de paus om iemand in wie hij vertrouwen heeft te zenden die hen in dit moeilijk proces kan helpen.
Je zou zeker kunnen zeggen dat deze aandacht en hulp voor slachtoffers (en daders) veel te laat komt. Maar toch wil ik het ook zien als een hoopvol teken dat zo wereldwijd een einde komt aan het in de doofpot steken van dergelijke feiten en meer nog aan de feiten zelf.
En als een oproep om blijvende aandacht voor het welzijn van anderen en om moed om tegen onrecht op te komen.
Pastor Chris
