Met de advent begint een nieuw liturgisch jaar. We zijn nu aanbeland in het zogenaamde C-jaar. Vanaf nu worden de evangelielezingen op zondag voornamelijk genomen uit het Lucasevangelie. En op deze eerste zondag van de advent horen we over de ‘dag van de Heer’ aan het einde der tijden. De advent is immers niet alleen een voorbereidingstijd op Kerstmis. Het herdenken van de komst van Jezus in de wereld, zoveel eeuwen geleden, roept ook Zijn wederkomst in heerlijkheid op, wanneer Hij zal wederkeren «om te oordelen levenden en doden», zoals we plechtig in de geloofsbelijdenis zeggen. Advent en Kerstmis vieren is niet alleen terugkijken naar de geboorte van de Heer, het is ook vooruitkijken naar de toekomst. God is in Jezus naar ons toegekomen om ons te richten op Zijn ‘goede toekomst’.
Onrustwekkende gebeurtenissen in onze wereld hoeven ons geen schrik aan te jagen: «Wanneer zich dit alles begint te voltrekken, richt u dan op en heft uw hoofden omhoog, want uw verlossing komt nabij». Wij christenen mogen leven ‘met opgeheven hoofd’: ondanks zoveel ontmoedigend nieuws, geloven wij dat God het laatste woord heeft. Maar we worden wel opgeroepen om wakker en bewust te leven, gericht op Gods toekomst die eens zal doorbreken: «Zorgt er voor dat uw geest niet afgestompt raakt door een roes van dronkenschap en de zorgen van het leven». Moge het vieren van advent en Kerstmis van ons toekomstgerichte mensen maken, die doorheen alle wederwaardigheden blijven geloven in de overwinning van het goede, die met Jezus’ komst in de wereld een aanvang heeft gekregen en die bij zijn wederkeer tot voltooiing zal worden gebracht. En bidden we in deze adventstijd om inzicht en om de genade dat ons leven zó mag zijn dat wij mogen «stand houden voor het aangezicht van de Mensenzoon».
Pastor Benno.
 |
| Ook in moeilijke omstandigheden roept Christus ons op om 'omhoog te kijken'... ©Jake Young via pexels |
