Anders dan men zou denken is niet de Sint-Pietersbasiliek, maar wel de basiliek van Lateranen de hoofdkerk van Rome. Het is de kathedraal van de paus: zijn ‘cathedra’ – zijn bisschopszetel – staat daar. Het is dus de bisschopskerk van de paus. De titel op de voorgevel luidt dan ook: "omnium urbis et orbis ecclesiarum mater et caput" (moeder en hoofd van alle kerken van de stad en van de wereld). Het gaat dus om de ‘moederkerk’ van alle Rooms-katholieke kerken.
In de liturgie is een kerkwijdingsfeest altijd een belangrijk gebeuren. We gedenken niet alleen dat op een bepaald moment het kerkgebouw in gebruik werd genomen, maar we vieren vooral dat vanaf dat moment de christengemeenschap er samenkwam om liturgie te vieren. De verjaardag van de wijding van een kerkgebouw is eigenlijk de verjaardag van de christengemeenschap die er samenkomt. Het kerkwijdingsfeest is het feest van de gemeenschap. Het kerkwijdingsfeest van de kathedraal van de paus gedenken, is dus: ons ervan bewust worden dat we in verbondenheid met de paus gemeenschap vormen rond de levende Jezus. Want Hij is het die ons doorheen het vieren van de liturgie en het gemeenschapsleven samenbrengt en opbouwt tot zijn Kerk. De eerste lezing (I Kor 3,9-17) voor deze dag zegt het zo: “Broeders en zusters, gij zijt Gods bouwwerk… Gij weet toch dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest van God in u woont?”. Een tempel wordt gebouwd om God te eren. De gemeenschap van de christenen is een geestelijke tempel, die niet gebouwd is met stenen, maar met mensen bezield door Gods Geest en waarin we God eren en van zijn liefde getuigen door ons gebed, ons handelen en ons samenleven.
Pastor Benno.
 |
| afbeelding © Pascal Ohlmann via Pixabay |
