Een blusapparaat aub!

Twee weken geleden reed ik langs de ring terug na de Eucharistieviering in Onze Lieve Vrouwkerk in Evere. Ik zag een auto met een dampende motorkap langs op de pechstrook staan en iemand die aan het zwaaien was om hulp. Het duurde even voor ik begreep dat ze een blusapparaat nodig hadden. Zonder na te denken stopte ik om mijn blusapparaat uit de auto te halen en het aan hen te geven. Ik was de eerste maar snel kwamen er andere autobestuurders ook aanhollen met hun blusapparaat en kon de brandende motor onder controle gehouden worden.
Hoe dankbaar moeten deze mensen niet geweest zijn voor al die spontane hulp die ze gekregen hebben. Maar ook ik was dankbaar achteraf, omdat ik hen heb kunnen helpen.
“Dankbaarheid is het begin van heiligheid”, zei Moeder Teresa. Soms moeten we dankbaar zijn omdat we andere mensen kunnen helpen. Armen, thuislozen, gekwetsen, mensen in nood helpen is een genade. Het is God die ons de mogelijkheid geeft om naastenliefde te betonen. Laat die gelegenheden niet passeren! Vele auto’s reden gewoon verder op de snelweg zonder te reageren op deze noodroep.
Staan we nog open voor de noden van onze naaste? Het is op zo'n kritieke momenten dat we weten of we leven voor de ander, of voor onszelf.

Pastor Peter