Polymnia zal vanaf nu minder werk hebben…

We zijn nu ondertussen meer dan twee jaar bezig met deze blog. Aanvankelijk was het bedoeld om wat positief nieuws te brengen in de coronatijd en de lezers een hart onder de riem te steken. Maar zowel lezers als schrijvende pastores vonden deze blog zo fijn dat we er ook na de pandemie mee doorgegaan zijn. En misschien is de eerste opzet niet meer louter om te bemoedigen (ofschoon we dat ook vandaag nog steeds hard nodig hebben), maar is het een plek waar de bloggende pastores eens een andere kant van zichzelf kunnen laten zien, en waar je als lezer merkt dat deze ‘godgewijden’ ook mensen van vlees en bloed zijn die in hun dagelijks leven sporen van God trachten te bespeuren. Voor mezelf moet ik toegeven dat mijn bijdrage voor deze blog soms spontaan en zonder moeite uit de pen vloeit, maar eerlijkheidshalve moet ik ook bekennen dat het af en toe wel eens gebeurt dat ik me afvraag ‘wat nu te schrijven?’. Met andere woorden is het soms wel eens nodig dat ik de muze Polymnia aanroep. In de Griekse mythologie is Polymnia één van de negen muzen die symbool staan voor de inspiratie. Polymnia is de dochter van Mnemosyne en Zeus en ze is de muze van de welsprekendheid. Ze inspireert eveneens de auteurs om de mooiste gedichten en verhalen te schrijven. Welnu, ik kan u het heugelijke nieuws aankondigen dat Polymnia in de toekomst minder werk met mij zal hebben, want ons ‘bloggersteam’ wordt binnenkort uitgebreid met drie nieuwe schrijvers. De meest bekende is wellicht Dirk Van Erps. Dirk woont op onze pastorale eenheid, zit in de pastorale ploeg en bereidt zich voor op zijn diakenwijding op 4 december. Komende zondagen trekt hij trouwens rond langs de verschillende kerken van onze eenheid om hierover te getuigen. De tweede nieuwe schrijver is Guido Vandeperre. Hij is pastor in Anderlecht, en zoals je wellicht weet, werken we sinds een dik jaar nauwer samen met de pastores van Anderlecht en Brussel Centrum (het zogenaamde samenwerkingsverband waar je ongetwijfeld reeds over gehoord hebt, zoals bijvoorbeeld in de bijdrage van pastor Tony afgelopen woensdag). Tenslotte zal ook Peter Baekelmans mee schrijven aan deze blog. Hij is Scheutist en afgelopen zomer neergestreken in Brussel na een oponthoud in Rome. Af en toe zal je hem hier of daar zien voorgaan in één of andere viering. Kortom, ons ploegje van 5 bloggers is aangevuld met drie nieuwe krachten, die ongetwijfeld vol inspiratie zitten! Adieu dus, Polymnia! Je hebt me af en toe goed geholpen, maar wellicht zal het niet meer zo vaak nodig zijn om op jou een beroep te doen. Ter ere van haar goede hulp wil ik hier samen met u toch haar prachtige intrede beluisteren zoals ze dat met brio doet in ‘Les Boréades’ van Jean-Philippe Rameau.

Pastor Gino.