Zondag zijn we gestart met het eerste jaar catechese. Zoals de ervaring leert begint het de eerste keer met enkele kinderen en tegen Kerstmis aan zitten we aan het normale aantal. Dit was deze keer niet anders. Een pienter ventje kwam gezwind de kerk binnen, ruim tien minuten op voorhand. Dit gaf me de tijd om even met de ouders te praten want onze jongeman had enkel oog voor wat er allemaal te zien was in de kerk. Alle hoeken en kantjes heeft hij bekeken. Toen de volgende binnenkwam, ook al kenden ze elkaar niet, gingen ze samen de kerk verkennen. Ik heb ze laten begaan, ze hadden er behoefte aan, en zo konden ze de sfeer van de kerk opsnuiven. Geen van beiden had al eens een eucharistie meegemaakt.
Toen ze allemaal in de kring zaten vroeg ik of ze klaar waren voor een verhaal. Natuurlijk waren ze dat. Op de vraag: "Ik vraag me af wat is voor jou het mooiste geschenk dat je gekregen hebt?" De antwoorden die kwamen waren antwoorden die je op die leeftijd kan verwachten. Nu het ijs gebroken was, waren ze klaar om naar het verhaal te luisteren. Maar voor ik de kans kreeg om te beginnen riep onze pientere gast: "Juf, waarom staat er een kerststal? We zijn toch nog een Kerstmis?" Dan heb ik mijn plannen opgeborgen en ben samen met hen de kerststal, de Heilige Familie gaan ontdekken aan de hand van het kerstverhaal.
De heilige familie staat bij elk Godly Play verhaal op de focustafel... ik vraag me af waarom? "Omdat Jezus erbij is, zelfs twee keer" wisten de kinderen te vertellen. Inderdaad, ook de verrezen Christus staat erbij. En net als de pasgeboren baby houdt hij zijn armen open om ons te omhelzen. Toen ik de baby Jezus op de verrezen Jezus legde zei er eentje "Wauw, nu kan hij nog veel meer mensen graag zien."
Zal ik je wat vertellen? Dat was zondag mijn mooiste cadeau.