‘Is er niemand teruggekomen om God eer te brengen, alleen deze vreemdeling?’
Deze zondag horen we hoe Jezus, op weg naar Jeruzalem, een ontmoeting heft met tien melaatsen. Zoals van melaatsen werd verwacht smeken zij Jezus vanop een veilige afstand om genezing. En Hij gaat in op hun vraag door hen naar de priesters te gaan want zij konden hen opnieuw rein verklaren. De tien melaatsen aarzelen geen moment: zij vertrouwen volledig op Jezus’ woord. Waarschijnlijk zijn ze allen wel dankbaar om hun genezing maar slechts één keert terug naar Jezus om Hem te danken en om God eer te brengen.
Het is niet vanzelfsprekend, dat je een dankbaar mens bent. Die ene die ziet wat er gebeurt. Hij heeft een open oog en hart, hij gelooft en dat betekent redding. Het gewone wordt voor hem buitengewoon. Hij keert zich om naar Jezus en daardoor wordt hij écht genezen. Hij wordt een nieuwe mens. Dankbaarheid is meer dan zomaar een dank-je-wel zeggen. Het is eerder een kwestie van zien dat je zoveel is gegeven en dat heel je leven een geschenk is.
Opmerkelijk hierbij is dat het een vreemdeling was, een Samaritaan, die naar Jezus terugkeerde. Zoals in de parabel van de barmhartige Samaritaan wordt zo duidelijk dat godsdienst meer is dan het louter onderhouden van wetten en voorschriften. Het verhaal zegt wat er ook van ons mag worden verwacht: zien met heel ons hart om echt dankbaar te kunnen zijn!
Pastor Chris
Ook Jou wil Ik graag genezen en nieuw maken – zegt God.
Ik wil je mijn Geest schenken en mijn liefde in je hart leggen,
opdat je een ander mens wordt, van kop tot teen,
tot in de diepste vezels van je bestaan.
Laat Mij de wind zijn in het zeil van jouw leven
en durf af en toe voor anker gaan aan de oever van het evangelie,
waar je het stil kunt maken en waar je in de stilte mijn stem kunt erkennen
en met Mij in dialoog kunt treden.
En laat je hart dan volstromen met dankbaarheid en eerbied.
Erwin Roosen
 |
| werk van William Hole (1846-1917) ©Wikimedia commons |
