Als ik eerlijk ben moet ik erkennen dat er iets is dat mij stoort in dit verhaal. Het is bij uitstek een kinderverhaal. Het wordt overal in de catechese gebruikt en er bestaat zelfs een catechesemap die Zacheüs noemt. Dat is niet onlogisch: niet alleen is de man klein van gestalte - je zou kunnen denken: nog een kind - bovendien gedraagt hij zich ook wel avontuurlijk, zeker creatief, heeft hij iets olijk en wint hij zo spontaan de sympathie. Dat alles stoort mij hoegenaamd niet!
Mijn probleem is echter dat het risico bestaat dat volwassenen dit verhaal links laten liggen. ("Ah ja, dat is een verhaal voor kinderen! Dat is van vroeger!"). Toch is mijn oog er een tijdje geleden op gevallen welk een tragisch verhaal dit is en hoezeer dit misschien juist wel een verhaal "voor volwassenen" is!
Van Zacheüs wordt gezegd dat hij hoofdambtenaar is van het tolwezen. In onze termen is dat misschien niet de minister van financiën, maar het scheelt niet veel. De secretaris-generaal van de overheidsdienst op zijn minst. En hij is corrupt. Het is een dief. De mensen mijden hem en al verlangt hij blijkbaar om zijn leven anders aan te pakken, hij raakt niet uit zijn isolement. Hij heeft niet eens iemand aan wie hij de vraag kan stellen. Dat zoiets kinderlijk is, is toch maar héél gedeeltelijk waar.
Als ik bedenk hoe de publieke opinie vandaag met zo'n schurk zou omgaan, ben ik pas echt verwonderd van wat Jezus doet. Hoe simpel zou het voor hem geweest zijn om aan die boom voorbij te lopen, om de kleine man te zeggen "ga/blijf in die boom zitten" en zich bezig te houden met sympathieke mensen. Maar dat doet Hij niet. Ik word er voorwaar wat koud van als ik besef dat Jezus blijft staan en hem bij zich roept, hem nieuwe kansen geeft. Wat een wonder is daarvoor nodig...
Pastor Tony
 |
| ©KU Leuven - Thomas |
