Poort

Twee weken terug waren we met alle benoemden uit de Nederlandstalige territoriale pastoraal op pastorale sessie in de abdij van Averbode. Het ging over ‘Schoonheid als weg naar God’. De laatste voormiddag trokken we naar buiten binnen het thema ‘De natuur als weg naar God’. Om in die natuur te geraken liepen we door de wijde poort van de abdij. Ze is indrukwekkend groot en scharniert op haar middelpunt. Gewone scharnieten zouden haar niet kunnen dragen. Gezien ze altijd blijft open staan vermoed ik dat ze niet meer in gebruik is. Ze laat eerder terugdenken aan een andere tijd waarin door paarden getrokken karren de abdij in en uit reden. Ze nodigt in elk geval uit om er door te lopen en het mooie binnenplein op te lopen. Hoe anders klinkt het soms in het evangelie waar Jezus antwoordt op de vraag of er velen gered zullen worden: 'Spant u tot het uiterste in om door de nauwe deur binnen te komen, want, Ik zeg u, velen zullen proberen binnen te komen, maar zij zullen daar niet in slagen ( uit Lucas 13:22-30). Het kost wel wat moeite om in het Koninkrijk binnen de komen, de weg is smal en de deur is nauw. Als je verder leest blijkt het doen van gerechtigheid het toegangsticket te zijn, anders kom je er niet in. Ook tijdens de Advent klinkt die vraag om gerechtigheid. Zal de Heer ze vinden als Hij onder ons komt wonen met Kerst?

Pastor Guido

© Guido Vandeperre