De bedoeling van deze bijeenkomst, die de laatste was voor dit werkjaar, was om even achterom te kijken en te zien wat het voorbije catechesejaar gebracht heeft. Toen ik het verhaal van de profeet Jona inzette, vertelde een communicant spontaan het hele verhaal verder. Dat triggerde zo dat we ook de volgende verhalen overliepen: van Abram die Abraham werd en van Mozes en het scheppingsverhaal. Ze waren blij dat ze er konden over vertellen.
Er was ook een deeltje evaluatie: van vond je leuk aan de catechese en wat vond je minder leuk? En ja hoor er bestaan nog zekerheden, de klassieker kwam terug: het vroeg opstaan op zondagmorgen vonden ze minder leuk, wat ook minder leuk werd ervaren was dat ze nog veel vragen hadden over God en over Jezus. Leuk waren de verhalen over de profeten en dat ze nadien mochten tekenen in hun schrift.
Er was die bijeenkomst een creatief moment voorzien maar dat gaf dan wel de gelegenheid om hen de kans te geven om de vragen te stellen waar ze nog mee zaten. Een greep uit de oogst:
- Waarom kunnen we de Geest niet zien en hoe weten we dat hij er is?We zijn niet op alle vragen kunnen ingaan, maar hoe dankbaar was ik, dat we juist op Pinksteren konden vertellen over Jezus, over God, over de Geest. Ik voelde mij verbonden met de apostelen die de kracht in zich kregen om te getuigen, om verhalen te vertellen en het Verhaal verder te laten gaan.
- Kan je God voorstellen als een mens?
- Hoe komt het dat wij de verhalen nog allemaal kennen?
- Wat is er met Jozef gebeurd?
- Hoe is Maria gestorven?
Wanneer ik eindigde met de boodschap dat Jezus ook aan ons vraagt om de verhalen verder te vertellen kwam er een tinteling in hun ogen. Daar hadden ze nog niet aan gedacht.
Ik kon mij geen betere Pinksteren wensen, ik ben zeker dat ook de Geest bij ons was.
Pastor Mariette