Rijdende beiaard

Op moederdag ging in Mechelen de 750e editie van de Hanswijkprocessie uit. Tony wijdde er zijn bijdrage van vrijdag 12 mei al aan. In 1272 werd in de stad het Mariabeeld rondgedragen om de pestepidemie te bezweren en er werd beloofd om dat in de toekomst elk jaar weer opnieuw te doen. Zo’n editie wilde ik niet missen. Het heeft iets van een mini-bedevaart in de stad. Kardinaal Danneels was een grote supporter van de processie. In periodes waarin het wat minder ging met dit gebeuren bleef hij erop aan dringen dat ze elk jaar zou blijven uitgaan. Ooit zei hij aan jongeren die zich klaarmaakten voor Wereldjongerendagen, dat je af en toe je geloof moet voelen in je spieren en je pezen, met andere woorden, ga eens op bedevaart, op pelgrimstocht. Dat zullen heel wat figuranten wel gevoeld hebben, zeker de dragers van het Rumoldusschrijn en het beeld van Onze-Lieve-Vrouw. Naast de Bijbelse en historische taferelen sprong ook dit tafereel in het oog: de rijdende beiaard. Een juweeltje waar Mechelen, dé beiaardstad trots mag op zijn. In Mechelen komen vanuit de hele wereld mensen studeren aan de beiaardschool. De stad heeft een zestal beiaarden: twee in de kathedraal, eentje in OLV over de Dijlekerk, een studie-exemplaar in de beiaard school en de twee mobiele exemplaren. Dit is de meest recente en net als alle andere wagens werd hij door een paard voortgetrokken. Wat is er mooier dan zo’n instrument dat het koor begeleidde? Geen luide muziek uit boxen maar het heldere spel van een paar tientallen klokken galmde door de straten. Daarom alleen al zou je de straat opgaan. Dat deden we in het spoor van OLV van Hanswijk. Zij bleef glimlachen en zag dat het goed was…

Pastor Guido

Rijdende beiaard © Guido Vandeperre