Het begon op zaterdagavond in de mooie kerk van de Goede Bijstand in het centrum Van Brussel. In de kerk was het stil en rustig, een heel verschil met het bruisende stadsleven buiten. Vanuit de pastorale eenheden van Anderlecht, Centrum en Aleidis kwamen we samen voor een Pinksterwake rond de gaven van de Geest. Samen bidden, luisteren, muziek beluisteren, stil worden, … : zoals de leerlingen en de vrouwen verwachtten we de Geest van God, die Jezus hen en ons beloofde en belooft. Een intens gebeuren!
De volgende dag, Pinksterzondag, vierden we de komst van Gods Geest, met een meertalige viering in de kerk van de Heilige familie in Sint-Lambrechts-Woluwe. Er was slechts één viering voor de Franstalige, Syrisch-Katholieke en Nederlandstalige gemeenschap samen. Het was zoals in Handelingen geschreven staat: ‘Zij hoorden hen spreken in hun eigen taal.’ De verbondenheid kende geen grenzen van taal die dag.
En gisteren, Pinkstermaandag, trokken we op bedevaart naar Jezus-Eik. Met een kleine groep stapte ik mee te voet naar daar, genietend van de rust van het bos, het mooie weer, de meditaties waar Raf Beyns voor zorgde, een gesprek, … . We vierden eucharistie in het mooie kerkje van Jezus-Eik, toegewijd aan Maria. Bovendien was het de feestdag van Maria, Moeder van de kerk, waarover pastor al schreef. Het was mooi om de ‘driedaagse Pinksterreis’ te mogen afsluiten in gebed tot Maria, die openstond voor de Heilige Geest. ‘Dat wij mogen openstaan voor de Heilige Geest om zoals Maria te kunnen doen wat de Heer van ons verlangt.’
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
