Voor de eerste week van de advent hebben we de os en de ezel met de lege kribbe gezet (zie blog van 28 november). Voor de tweede week van de advent hebben we de herders met hun schapen gezet (zie blog van 5 december). Nu, bijvoorbeeld vanavond, op de vooravond van de derde adventszondag of in de loop van de derde adventsweek, kunnen we het beeldje van Sint-Jozef in de kerststal plaatsen.
Waarom Sint-Jozef? Het heeft te maken met vreugde. De derde adventszondag is de ‘zondag van de vreugde’. In het Latijn: zondag Gaudete, zoals in de blog van gisteren werd uitgelegd. Wij mogen ons verheugen, blij zijn, niet alleen omdat Kerstmis dichterbij komt, maar vooral omdat de Heer ons nabij is. Het gedenken van de geboorte van Jezus doet ons ook denken aan zijn wederkomst in heerlijkheid. Dan zal God alles in allen zijn. Wij mogen ons verheugen, blij zijn, omdat we geloven: God heeft het laatste woord. God is sterker dan kwaad en dood. Dat geeft ons vreugde, ook in moeilijke tijden. Geen oppervlakkige vrolijkheid, maar een rustige, innerlijke vreugde, omdat wij weten: eens komt alles goed.
Maar er is nog meer. Niet alleen mogen wij ons verheugen in de Heer, maar God verheugt zich ook in ons. Zo lezen we in de deutero-Jesaja (Jes 62,5): “zoals een bruidegom zich verheugt in zijn bruid, zo zal God zich verheugen in u”. God is blij om ons. Omdat Hij ons graag ziet. En liefde maakt blij. God houdt van ons met de intense liefde van een bruidegom voor zijn bruid. “Zozeer heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft, niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben.” Zo lezen we in het evangelie volgens Johannes (3,16). Dat vieren we met Kerstmis. En daarvan maakt Sint-Jozef ons bewust. Hij is de man van Maria, haar “zeer zuivere bruidegom” zoals oude gebeden hem noemen. Hij zegt ons in deze derde adventsweek: “zoals een man blij is om zijn vrouw, zo is God blij om u. Want Hij ziet u graag”.
Pastor Benno
