Maak een zin met daarin de woorden "paus" en "Irak"...

Soms heb ik de indruk dat Covid onze wereld kleiner gemaakt heeft. Ik bedoel dat tegelijk positief (er ontstaat een soort nieuwe verwantschap nu de hele mensheid met hetzelfde virus vecht), maar ook wat minder (de problemen waar wij mee zitten, maken dat we soms minder oog hebben voor wat er in de rest van de wereld gebeurt). Nu is het misschien al wel langer zo dat "de waan van de dag" alle aandacht krijgt... voor 24 uur, waarna er alweer een volgend thema komt. Gaat het nu over mondmaskers, over bubbels, over avondklokken, over vaccinleveringen, over vaccinatiecentra... thema's komen en gaan.
In deze blog doen we ijverig ons best om af en toe "naar buiten" proberen te kijken. Weinig verveelt op de duur zo veel dan alleen maar kijken naar de eigen navel; weinig geeft méér energie dan te kijken naar andere mensen - zelfs al hebben die het moeilijk. Gewoon maar kleine anekdotes uit het alle daagse leven of grote artistieke werken... het kan allemaal helpen om ons te helpen "onze geest te verruimen".
Dit weekend moesten we het niet eens 'ver' zoeken: dat de paus op bezoek ging in Irak - nedergedaald ter helle - en daar aandacht had voor de christenen (een groep die het verschrikkelijk heeft) en voor de wereldvrede, ontlokte ook aan de profane media superlatieven. Deze oude man, met zijn wat sukkelachtige gang, stond voorwaar in het middelpunt van de wereldaandacht en heeft grenzen verlegd, zoals niemand zich had kunnen voorstellen. Hij moest niet onderdoen voor de heilige Franciscus, die op bezoek ging bij de sultan, in de periode dat anderen bezig waren met kruistochten...
Wat er binnen vijf jaar nog zal overblijven van mondmaskers en vaccinatiecentra weet ik niet, misschien weinig meer dan een monkellachje op het gezicht van wie het zich nog herinnert. Maar de effecten van dit pausbezoek zullen er zeker nog zijn, misschien dat we het dan pas zullen zien...

Tony, pastor

Paus Franciscus (C) Pixabay