Was dat Pasen?

Het behoort tot mijn verste herinneringen. Ik zat nog in de lagere school; ik kan niet zeggen hoe oud ik was, maar de vormselcatechese was voor mij zeker nog niet begonnen. Het was daags voor Pasen en heel intens was ik daar nog niet mee bezig, het was eerder wat 'wachten' tot het Paasfeest zou komen (wat als definitie voor "Stille Zaterdag" nog niet zo onaardig is). De zaterdagnamiddag jeugdfilm op de televisie was nog niet gedaan, toen mijn vader mij vroeg om mee naar de mis te gaan. (Zou "scherm-dosering" toen ook al een probleem geweest zijn?) Dat was bepaald een streep door mijn rekening, want ik wou graag de film uitkijken en de afspraak was dat ik mocht kiezen naar welke mis ik zou gaan; ik had geopteerd voor de zondag. Van de uitdrukking "een frisse portie tegenzin", had ik nog nooit gehoord, maar ik zou ze nu zeker gebruiken als ik de gemoedstoestand zou beschrijven, waarmee ik naast mijn vader ter kerke stapte...
Ik betwijfel of ik al ooit een paaswake had meegemaakt. Het was de beginnende tijd van het liturgisch experimenteren en de pastoor had blijkbaar een aantal mensen gevraagd om een huisdier mee te brengen, ik neem aan als illustratiemateriaal voor het Scheppingsverhaal dat werd voorgelezen. (Of dat heel geslaagd was, durf ik betwijfelen: één (paas-?)kuikentje voelde zich blijkbaar heel oncomfortabel en heeft de hele viering een luid en doordringend getjilp ten gehore gegeven.- was er een poes in de buurt?) Andere details herinner ik mij niet, tenzij dat het ook voor het overige behoorlijk rommelig was. En toch.
Toen de viering gedaan was en ik naast mijn vader terug naar huis stapte, was mijn humeur compleet omgeslagen. Er was rust gekomen en innerlijke vrede, waarbij ikzelf niet kon zeggen waar deze vandaan kwam. Ik herinner mij nog dat dat mij sterk verwonderde. Het is maar als ik er vandaag op terugkijk dat ik besef dat het Paasvreugde was, ontmoeting met de Verrezene, die alle irritatie had weggenomen. Het is meestal zo dat je dat op het moment zelf niet begrijpt, daarvoor is het wachten op 'Pinksteren'. Ik denk vandaag dat dat mijn eerste Pasen was.

Tony, pastor