Op maandag 8 maart stond op mijn dagkalender van Bond Zonder Naam volgende spreuk: ‘Schildpadden kunnen je meer over de weg vertellen dan hazen.’
Ik dacht spontaan aan de fabel van La Fontaine over de schildpad en de haas. De schildpad daagt de haas uit tot een wedstrijd. De haas, overtuigd van een doodgemakkelijke overwinning, neemt zijn tijd om te vertrekken. In een viertal stappen heeft hij die schildpad immers ingehaald. Maar van uitstel komt soms afstel en dus vertrekt de haas te laat om de schildpad nog in te halen. In elke fabel zit een moraal. Op tijd vetrekken, in dit geval!?
Op een wandeling ben ik liefst een schildpad, niet dat ik nu zo traag stap. Maar je merkt gewoon meer van de ontluikende natuur, van dieren op je weg en zeker ook van mensen. Ook al moeten we afstand houden, een goeiedag of even knikken naar mekaar kan alleen wanneer je niet ‘gehaast’ bent.
Elke woensdag wordt in de Vastenkalender van Broederlijk Delen een stukje uit ‘Fratelli tutti’, de encycliek van paus Franciscus over broederlijkheid en sociale vriendschap, aangeboden. Deze week gaat het over de parabel van de Barmhartige Samaritaan. Oog hebben voor de mensen op je weg die beroep doen op je hulp is een hele uitdaging. Soms loop ik ook ‘gehaast’ voorbij. En toch nodigt God mij uit om hierin ‘zoals de schildpad’ te zijn. Ik wil proberen in te gaan op zijn uitnodiging.