Lange tijd heb ik 'Pluk de dag' geassocieerd met de lente en de zomer, met zorgeloos genieten. Met deze pandemie lijkt het er op of het zorgeloos genieten al een jaar op 'hold' staat. Dat de versoepelingen niet door zijn kunnen gaan omwille van de stijgende cijfers, is voor vele mensen opnieuw een ontgoocheling. Bij sommigen leidt het zelfs tot woede en protest.
Zaterdag had ik ik afgesproken met een vriendin, we zijn alle twee niet goed te been maar ze heeft een ruime living en we zouden afstand houden. Na het horen van de nieuwsberichten hadden we beiden het gevoel dat het beter was om het niet te laten doorgaan. We zouden op de tanden bijten en het nog even volhouden tot we gevaccineerd zijn.
Ontgoocheling? Ja... En toch...
Als ik er stil bij stond dat ik mijn eigen behoefte aan de kant heb kunnen zetten, dat we beiden op die manier zorg droegen voor elkaar, dan gaf dat mij een gelukkig gevoel. Het voelde juist aan, het voelde goed aan. Toen ik zaterdagavond op mijn dag terugblikte dacht ik aan de uitdrukking: 'Pluk de dag'. Ja, ik had leuke dingen gedaan, nieuwe dingen uitgeprobeerd en dat maakte mijn blij. Ja, ik had ook tijd genomen voor mezelf en ja, ik heb tijd kunnen maken om stil te vallen. Maar vooral, we hebben beiden gekozen om voor elkaar te zorgen. Het was een dag waarop ik tevreden kon terugblikken.
Genieten heeft alles te maken met gegeven zijn aan elkaar en gegeven zijn aan God. Ik deel hierbij graag het gebed dat mij daarbij helpt.
Pastor Mariette