Wat was jouw ‘Jozefmoment’ tijdens de corona?

Vandaag is het 19 maart, feestdag van de Heilige Jozef. Eén van onze kerken draagt de naam van de Heilige Jozef, ideale aanleiding dus om vandaag even stil te staan bij deze heilige. Trouwens, paus Franciscus heeft dit jaar uitgeroepen tot een Jozefjaar met zijn brief ‘Patris Corde’, wat ‘Met het hart van een vader’ betekent. Het was op 8 december 2020 immers 150 jaar geleden dat Paus Pius IX de Heilige Jozef tot patroon van de universele Kerk uitriep. Paus Franciscus wil ons in dit Jozefjaar oproepen om op te kijken naar de figuur van Jozef, want ook voor ons mensen van deze tijd heeft hij nog heel wat te zeggen. Nochtans weten we niet zo veel over Jozef. De evangelisten vertellen ons heel weinig over hem. Maar doorheen datgene wat er over Jozef in de evangelies staat, tekent zich toch duidelijk een man af met een heel eigen profiel. Zo valt bijvoorbeeld op dat Jozef het leven neemt zoals het op zijn bord komt. Het is namelijk mooi om zien hoe Jozef Maria toch tot zijn vrouw neemt, ook al zijn ze nog niet getrouwd en blijkt ze zwanger te zijn. Hij had kunnen weglopen, maar dat doet hij niet. Hij ziet de situatie onder ogen, en probeert er in de gegeven omstandigheden het beste van te maken. En dat doet hij in alle stilte. Ook al begrijpt hij niet alles, hij neemt de situatie zoals ze is, en gaat daarmee aan de slag in de hoop er iets moois van te maken. Er gebeuren onverwachte dingen in zijn leven, dingen die hij niet onmiddellijk gepland had, maar hij begint daarom niet te morren. Hij neemt de situatie met beide handen aan, hij omarmt ze, neemt er de verantwoordelijkheid voor op en maakt ze tot deel van zijn eigen levensverhaal. Hij vertrouwt erop dat er een groter plaatje is dat hij nu misschien nog niet kan zien en dat God hem doorheen die zaken misschien wel iets wil zeggen. Op een creatieve manier gaat hij dus om met de gegeven omstandigheden. En wat merkt hij? Door dit te doen komen er nieuwe krachten in hem naar boven waarvan hij wellicht nog niet wist dat hij die in zich had. Zo ontpopt hij zich tot een liefdevolle vader en echtgenoot. Misschien kan Jozef ons op die manier in deze coronatijd inspireren. Al wat ons het laatste jaar is overkomen en nog steeds overkomt, hadden we wellicht niet verwacht of gewenst. Maar hoe mooi is het niet als mensen juist met die gegeven omstandigheden aan de slag gaan, de situatie zoals ze is omarmen, en er iets moois van maken of iets nieuws uithalen? En sommigen hebben misschien op die manier, net als Jozef, in deze coronatijd krachten in zichzelf ontdekt waarvan ze het bestaan niet konden vermoeden. Je zou zo’n ervaring bijna een ‘Jozefmoment’ kunnen noemen. En je voelt mij al aankomen: wat is jouw ‘Jozefmoment’ tot nu toe geweest in deze coronatijd? Waar heb jij de gegeven omstandigheden omarmt en ben je zo nieuwe krachten in jezelf op het spoor gekomen? Misschien is het goed om dit even te overdenken, terwijl je naar deze Gregoriaanse hymne ‘Te Joseph celebrent’ luistert, een lied voor het feest van Sint-Jozef.

Ps.: als je nog meer wilt weten over Sint-Jozef en de brief ‘Patris Corde’ van Paus Franciscus, dan kan je hier luisteren naar de podcast die CCV Brussel hierover gemaakt heeft.

Pastor Gino.