de laatste loodjes

Bent u al ingeschreven op Qvac? Of nog beter: bent u al gevaccineerd of opgeroepen? Er komt, ondanks de Paassneeuw, stilaan een soort koorts over het land, "het einde" komt in zicht en het kan niet snel genoeg gaan. Qvac zou amper enkele weken winst kunnen opleveren, maar honderdduizenden komen ervoor in beweging. In het Terkamerenbos mislukt een één april grap 'grandioos', want het feest gaat toch door - met alle gevolgen vandien. Ook elders is René Magritte niet ver weg: paarden alleen op pad langs Brusselse Boulevards, een kameel en een dromedaris een dagje stappen op het platteland. Worden we gek? Het gehate virus - en de zo mogelijk nog meer gehate lockdown - lijken stilaan op hun retour en het is nog een kwestie van maanden, vooraleer het ergste achter de rug is. Het kan niet snel genoeg gaan nu.
We hebben voor de tweede keer Pasen gevierd. Eigenlijk zijn we nog steeds bezig, want het Paasfeest duurt vijftig dagen en de eerste week daarvan is eigenlijk elke dag Pasen. We vieren dat de dood is overwonnen. Raar eigenlijk: die kerkelijke feesten hebben vaak een streepje 'voor': terwijl iedereen nog bezig is met snakken naar het einde van de lockdown, viert de Kerk al de overwinning van het Leven. Het is, toegegeven, niet altijd een heel uitbundig vieren, het gaat om een vreugde van de binnenkant, die je in de diepte op het spoor komt. Het vraagt, zoals dat bij kerkelijke feesten altijd het geval is, dat je er aandacht voor hebt en de tijd neemt om erbij stil te staan.
Waarom zouden we zo onhoudbaar smachten naar een voorbij gaande voldoening die er over enkele maanden mogelijks aankomt, als we de echte vreugde nu al kunnen vinden?

Tony, pastor

©Pixabay