maandag 12 april 2021

Graag zien

Al meer dan een jaar is ons leven ondersteboven gedraaid. Alles wat vreugde gaf en deugd deed kon plots niet meer. Tijdens de eerste lockdown heb ik mijn kinderen en kleinkinderen niet gezien, tenzij online, maar we weten allemaal dat dit de huidhonger niet stilt. Er was eventjes een moment van versoepeling en dat was een verademing, tot de tweede golf er aan kwam...
Waarom die keuze maken om afstand te houden om elkaar niet lijfelijk te ontmoeten? Ik denk dat dit enkel en alleen te maken heeft met 'graag zien'. Er mee helpen voor zorgen dat zij, maar ook de anderen, niet ziek worden. Voorbij gaan aan je eigen behoefte aan nabijheid.
Deze week voelde ik mij daarin gedragen door een stukje  dat ik las uit de bijbel. Het evangelie over de roeping van de leerlingen vertelt hoe Jezus langs het meer van Galilea liep en de vissers die hun netten spoelden aansprak: "Komt, volgt Mij; Ik zal maken dat gij vissers van mensen wordt". Wat daarop volgde raakte mij die dag het meest: “Terstond lieten zij hun netten in de steek en volgden Hem.”
Wat was het dat hen zo snel deed beslissen om mee te gaan, om hun leven ondersteboven te laten draaien en Jezus te volgen? Wat maakte Jezus de moeite waard om alles op te geven en Hem te volgen? In ieder geval geloofden ze in Hem. Is dit geen teken van 'graag zien'?
Door hun antwoord maakten ze de keuze om mee te bouwen aan een groter geheel, aan een nieuwe toekomst.
Is het ook niet dat groter geheel, een toekomst voor deze wereld, voor mijn kinderen en kleinkinderen dat aan de basis ligt van onze keuze om tijdelijk afstand te houden?

Pastor Mariette

© Pixabay