Het DNA van Maria

Vandaag, op deze Goede Vrijdag, herdenken wij de kruisdood van Jezus, zijn lijden en sterven. We houden onze ogen op Hem gericht. Maar vandaag wil ik even de blik richten op iemand anders, met name op Maria. Want ook zij speelt in het lijdensverhaal een hoofdrol. Het is een rol zonder woorden, maar des te intenser en vol van betekenis. Hoe verschrikkelijk moet het niet geweest zijn om haar kind zo te moeten zien lijden. Het kind dat ze in haar schoot gedragen heeft, dat ze opgevoed heeft, dat ze heeft zien opgroeien tot de man die hij was. En nu wordt hij zo vernederd, behandeld als het grootste uitschot. Dit heeft hij niet verdiend! Maria moet zonder twijfel gebroken zijn op die Goede Vrijdag. Haar verdriet is uitzichtloos. Zal ze dit ooit te boven komen? Wat opvalt in heel het verhaal van Maria is hoe sterk ze wel is. Daar, temidden het lijden, blijft ze trouw aan haar kind. Ze vlucht niet weg, maar ze staat daar, onder het kruis, ‘Stabat Mater’, zoals zovele componisten het verklankt hebben. Maria heeft een ontzettend incasseringsvermogen en raakt niet verbitterd ondanks al het leed dat haar overkomt. Dit maakt van haar een bijzondere en sterke vrouw. En daarin gaat ze ons voor. Elk van ons maakt pijn en verdriet mee, maar we kunnen elke dag opnieuw kiezen hoe we daarmee omgaan. We hebben het leven vaak te nemen zoals het is, er is niet altijd keuze. Maar we kunnen wel kiezen hoe we er mee omgaan. Maria toont ons een weg waarin ze niet ten onder gaat, maar juist groot wordt temidden het lijden. Maria staat daar, niet als een hopeloze vrouw, maar krachtig. Wie van ons zou niet iets van dat DNA van Maria willen hebben? Ze krijgt bovendien ook een nieuwe opdracht, ze wordt nu moeder van Johannes, en op die manier van alle leerlingen, ook van ons. Zo is er bij Maria reeds toekomst temidden het lijden, zo is er al sprake van verrijzenis voor haar, zelfs op deze Goede Vrijdag. Laten we dus vandaag niet enkel en alleen opkijken naar Jezus, maar ook naar Maria. En om dat te doen, nodig ik je uit te luisteren naar het prachtige Corsicaanse lied ‘Maria sopra la Carpinese’ gezongen door de Corsicaanse polyfoniegroep Barbara Furtuna en begeleid door L’Arpeggiata onder leiding van Christina Pluhar. Het is een lied dat gaat over het lijden dat Maria doorstaat terwijl haar Zoon ter dood gebracht wordt. De zangers roepen haar echter op om toch troost te vinden in alle mooie momenten die ze met Hem beleefd heeft. En ook al versta je geen Corsicaans, deze muziek gaat door merg en been, en je voelt onmiddellijk wat er hier gaande is.

Pastor Gino