We vierden eucharistie op de zondag na Pinksteren, de zondag van de Heilige Drievuldigheid. Nu de kersttijd en de paastijd voorbij zijn, hebben we God gedankt omdat Hij zich in de loop van de heilsgeschiedenis – zijn ‘avontuur’ met de mensen – heeft doen kennen als Vader, Zoon en heilige Geest, één God in drie Personen.
Tijdens de bereiding van de gaven luisterden we naar een Italiaans gezang voor vier stemmen, waarschijnlijk uit de vijftiende eeuw: ‘Alta Trinià beata’. De tekstschrijver en de componist zijn onbekend, maar het gaat duidelijk om een ‘lauda’, een korte en eenvoudige lofzang, typisch voor de late Middeleeuwen, met mogelijk een invloed uit het milieu van de troubadours of van de spirtualiteitsbeweging rond de domincaan Savonarola.
De korte tekst luidt als volgt:
Alta Trinità beata,
da noi sempre adorata,
Trinità gloriosa
unità maravigliosa,
Tu sei manna saporosa
e tutta desiderosa.
In vertaling:
Verheven, heilige Drievuldigheid,
door ons altijd aanbeden,
glorierijke Drievuldigheid,
wonderbare Eenheid,
Gij zijt smakelijk manna,
Gij zijt al ons verlangen.
Van dit gezang vond ik ook een uitvoering van ‘virtuele samenzang’ door de ‘Evangelische Stadtskantorei’ van Bremerhaven, Duitsland. Zij noemen het een ‘Split Screen Chor’, een koor van afzonderlijke schermen dus.
Hoewel voor dit gezang geen oorspronkelijke begeleiding door instrumenten is gekend, hebben zij die eraan toegevoegd. De moeite waard om naar te luisteren en te bekijken. En om mee de lof te neuriën van de Drie-ene God, mysterie van liefde.
Pastor Benno
