Onze Lieve Vrouw van zeven... haasten!

We vieren gisteren het mooie feest van de Kruisverheffing, zoals pastor Benno hier liet weten. (Ik heb mezelf wel eens versproken door te stellen dat ikzelf gekruisigd werd op het feest van mijn priesterwijding. Wat ik bedoelde was dat ik priester werd gewijd op het feest van Kruisverheffing - dat was juist dertig jaar geleden). De dag nadien - vandaag dus - is het de beurt aan Maria en de zeven smarten die haar ten deel vielen: Onze Lieve Vrouw van zeven smarten. Daarbij gaat het over zeven momenten in het leven van Maria, waarop 'haar hart door een zwaard werd doorboord' (De profetie van Simeon in de Tempel bij het opdragen van Jezus, Lucas 2:25-35, De vlucht naar Egypte, Mattheüs 2:13-14, Het zoekraken van Jezus in de Tempel, Lucas 2:42-51, Ontmoeting van Maria met Jezus op weg naar de Calvarieberg, Maria staat onder Jezus' kruis (zie Stabat Mater), Johannes 19:25-27, Maria omhelst Jezus' dode lichaam na de kruisafneming (zie Piëta), Jezus wordt begraven, Mattheüs 27:57-66, Marcus 15:42-47, Lucas 23:50-56, Johannes 19:38-42).
In het minder ernstige register - en ik hoop niemand al te zeer te schokken met wat ik hier schrijf - heb ik in een ver verleden wel eens gezegd dat mijn persoonlijke patrones - geïnspireerd op het feest van vandaag - 'Onze Lieve Vrouw van zeven haasten' was. Dat komt uit mijn vroege jaren als priester, toen het wel eens voorkwam dat ik van hier naar ginds holde - in zeven haasten, zoals men dat zegt (beweren sommigen dat er in al die jaren weinig veranderd is...?) en ik inspiratie vond in het evangelie van 15 augustus, waarin wordt gezegd dat Maria "met spoed" naar haar nicht Elisabeth trok. (Luc. 1, 39). Ik zei het in een poging om mezelf toch wat te verantwoorden - want van haast en spoed zegt men over het algemeen dat het zelden goed is. Als nu Maria zelve zich ook spoedde, was ik toch niet in zo'n slecht gezelschap...
Ik geef er mij nu rekenschap van dat de haast helemaal niet zo'n ondeugd is. Het kan immers het antwoord zijn op een kreet om hulp, van iemand die ongeduldig zit te wachten. Het breviergebed begint meermaals per dag telkens nog steeds met de aanroep: "God, kom mij te hulp! Heer, haast u mij te helpen!". Het is geen 'voorafje', geen inleiding, maar reeds een eerste bede - misschien wel de samenvatting van het hele gebed. De mens in nood, die zich in alle ongeduldige wanhoop tot God wendt... Laten we ons haasten om de smarten van onze medemens te proberen lenigen!

Tony, pastor

Onze-Lieve-Vrouw van Smarten