Aken is een gezellige stad. Zeker het oude centrum met de historische Domkerk is uiteraard de moeite waard. Maar toen we door één van de winkelstraten naar het museum wandelden, viel het me op hoeveel bedelaars er daar waren. Mensen die van elders kwamen, die ook op reis waren misschien, maar niet als toeristen, zoals Dürer en ikzelf. Duidelijk vluchtelingen en asielzoekers. Je ziet ze evenzeer bij ons, in onze winkelstraten en daarbuiten.
Vorige zondag, 26 september, was het de ‘Werelddag voor Migranten en Vluchtelingen’. In zijn boodschap voor deze 107e editie had paus Franciscus zijn hoop uitgesproken dat, wanneer de coronacrisis eenmaal voorbij zal zijn, “we niet meer zullen denken in termen van 'zij' en 'die', maar alleen nog in termen van 'wij'. Daarom -schrijft de paus -heb ik de boodschap voor de Werelddag van Migranten en Vluchtelingen van dit jaar gewijd aan het thema: Naar een almaar breder 'wij', om een duidelijke horizon aan te geven voor onze gezamenlijke reis in deze wereld.”
Ons ‘wij’ - zowel in de wereld als in de Kerk - brokkelt af en kraakt door kortzichtige en agressieve vormen van nationalisme en radicaal individualisme, waarbij de hoogste prijs wordt betaald door “diegenen die het gemakkelijkst als ‘anderen’ worden gezien”, onder meer buitenlanders, migranten, gemarginaliseerden en mensen in de periferie. Om daaraan iets te doen, benadrukt de paus dat “wij allemaal in hetzelfde schuitje zitten en daarom geroepen zijn om samen te werken, zodat er geen muren meer zijn die ons scheiden, geen ‘anderen’ meer, maar alleen nog één 'wij', dat de hele mensheid omvat.”
Het geeft te denken.
Pastor Benno.
 |
| De vlucht naar Egypte @ Albrecht Dürer 1471 - Gemäldegalerie Alte Meister, Dresden |
