Twee dingen vielen mij op in het verhaal van deze vrouw. Ze is opnieuw beginnen gaan omdat ze zich bewust werd van een "hogere kracht" - misschien zou je kunnen zeggen: door God geraakt was. Het trof me dat de journalist niet leek te weten hoe daarop te reageren. Zou het kunnen dat velen vergeten zijn dat aan de basis van een kerkelijk engagement gewoonlijk een religieuze bewogenheid ligt? Zou het kunnen dat die bewogenheid bijna nooit ter sprake komt, alsof er een soort gène omheen hangt, waardoor het voor velen iets vreemd geworden is? Wat zou er van de Kerk overblijven als er geen bezieling zou zijn en hoe onwezenlijk moet de hele kerkelijke wereld eruit zien, voor wie van die bezieling geen weet heeft en dus alleen een instituut ziet...
Vervolgens trof het mij dat de journalist vroeg of er na het eerste artikel veel reacties gekomen waren. Die waren er inderdaad, maar het waren positieve reacties geweest - het werd gezegd met iets van verwondering, alsof men vooral afwijzing zou verwacht hebben. Er zijn dus nog mensen die datzelfde ervaren en de stap naar de outing niet zetten (of niet zo bekend zijn dat hun verhaal nationaal zou worden gehoord).
Het was een merkwaardig verhaal dat in de vluchtige waan van de dag even deed stilvallen.
Tony, pastor
Interview in De Afspraak (Canvas 2/09/2021)
© Kerknet |