Pastor Gino
vrijdag 17 september 2021
Stiller Wald
Het is pas half september, ik ben nog maar een tweetal weken terug van vakantie uit de bergen, en het lijkt al alsof die vakantie mijlenver achter mij ligt. Het gewone dagelijks leven en de drukte eromheen verdringen vlug de gevoelens van rust en uitgestrekte vergezichten naar de achtergrond. Toch wil ik nog even blijven hangen in die vakantie en een kleine indruk met jou delen. Na mijn wandelvakantie in de Dolomieten verbleef ik nog enkele dagen in Beieren in de buurt van het plaatsje Mittenwald om er wat uit te rusten van het vele stappen. Niet ver van waar ik verbleef had men zopas het eerste Alpennatuurkerkhof van Duitsland aangelegd, en dit onder de naam ‘Stiller Wald Mittenwald’. In een dergelijk ‘Stiller Wald’ kunnen mensen hun as in een houten urne laten begraven tussen eeuwenoude bomen, en daar in Mittenwald liggen die bomen tussen idyllische bergtoppen. Het is de bedoeling dat het een laatste rustoord wordt voor tal van bergliefhebbers. De urnes worden haast onzichtbaar tussen de bomen begraven, met hier en daar een heel klein koperen naamkaartje tegen een boom genageld om te herinneren aan diegene die er zijn of haar laatste rustplaats heeft. Er zijn geen grafstenen zoals op een gewoon kerkhof, maar de overledenen gaan volledig op in de natuur. Toen ik er rondliep maakte het een diepe indruk op mij, en op de één of andere manier vond ik zo’n begraafplaats veel aangenamer dan de begraafplaatsen zoals we die normaal kennen (ofschoon ik wel eens graag op oude kerkhoven wandel). Het had echt iets weg van een ‘Friedhof’ zoals men een begraafplaats in Duitsland noemt: het was één en al vrede. In zekere zin hielp dat ‘Stiller Wald’ om je te verzoenen met de dood, met de cyclus van het leven, van geboren worden en sterven. Het herinnert jou eraan dat je deel bent van een groter geheel. Toen ik wegging van het ‘Stiller Wald’ kwam er een gevoel van diepe rust, vrede en dankbaarheid over mij. Dergelijke natuurkerkhoven vind je reeds op verschillende plekken in Duitsland en Nederland. Ook bij ons begint men meer en meer in die richting te denken. Enkel jammer dat hier geen bergen zijn zoals daar in Mittenwald! Want die bergen dragen juist bij aan het magische van die plek.