Geschenken

Een tijdje terug heb ik mijn familie langs moederskant uitgenodigd. Het was 10 jaar geleden dat mijn meter overleed. Zij is de moeder van mijn kozijns en oma van hun kinderen en achterkleinkinderen. Eerst samen bidden en zingen met de gemeenschap in de zondagsviering en dan samen aperitieven en eten. Het werd een heel gezellige namiddag van bijpraten, herinneringen ophalen en ook wat plannen maken om toekomstige verjaardagen te vieren. Het mooie weer nodigde ons uit om vóór het dessert en de koffie een korte wandeling maken tot op het kerkhof van Anderlecht. Een oase van rust in de warme herfstzon. De namiddag vloog voorbij en in de vooravond trok iedereen terug huiswaarts. Toen nam ik de tijd om uitgebreider te bekijken wat ze mee gebracht hadden. En dat was wel wat: een hele mand vol met allerlei soorten koekjes, een kist wijn, een kilo pralines en nog een paar aparte flessen wijn, veel te veel voor mij alleen. Dat wordt dus delen, de aanwezigen op de komende vergaderingen zullen het geweten hebben. Een beetje een overvloed aan cadeaus. Een manier om veel uit te drukken: dankbaarheid, verbondenheid, genegenheid, beminnen en zoveel meer. Het doet me denken aan hoe God geeft. Dat is vaak ook overvloedig: de wonderbare broodvermenigvuldiging, de wonderbare visvangst,… De toevoeging van ‘wonderbaar’ zegt als iets van het bijzondere, dit overstijgt het normale, het gewone. Het gewone tilt Hij op een ander niveau. God is nooit krenterig of gierig. In de rijkdom van de cadeaus van mijn familie mocht ik Hem herkennen. Het was een ‘goddelijke namiddag’.

Pastor Guido

© Guido Vandeperre