De kerkfabriek van Stokkel staat niet alleen met veel ijver in voor het onderhoud van de kerk en de uitbating van de zalen, zij is ook bezorgd om mijn veiligheid. Want zopas liet zij aan de buitenkant van de pastorij een brandladder bevestigen, waarvoor heel veel dank. Als er nu onverhoopt brand zou uitbreken op de eerste verdieping waar ik woon, hoef ik niet meer via de traphal naar beneden te vluchten langs de houten trap – die waarschijnlijk al vlug zelf in lichterlaaie zou kunnen staan- maar nu kan ik vanuit mijn keuken op een soort balkonnetje stappen, de grendel uittrekken die de ladder op slot houdt, de ladder opentrekken en naar beneden afdalen, de vaste grond en de veiligheid tegemoet. Waarom hieraan pas na 152 jaar – zo oud is de pastorij- werd gedacht, is een vraag waarop het antwoord mij ontgaat. Maar ‘voor alles is een tijd’, zoals de Prediker zegt. In elk geval voel ik mij nu veel veiliger. Ik weet: er is een uitweg.
Hebben we dat niet allemaal nodig: weten dat we een uitweg, een vluchtweg hebben als we in de problemen zitten?
Het doet me ook denken aan de ‘Jakobsladder’ waarover sprake in Genesis 28, 12-17: “Jakob kreeg een droom en zag een ladder die op de aarde stond en waarvan de top tot in de hemel reikte. Langs die ladder gingen Gods engelen op en af… Jakob werd wakker en riep uit: Waarlijk, de Heer is op deze plaats en ik wist het niet”.
Wie weet zijn er wel vele plaatsen en vele momenten in ons leven waar God aanwezig is zonder dat we het beseffen…
Wie weet is Hij het wel die ons telkens weer een uitweg biedt…
Pastor Benno.
 |
| © Gerd Altmann via Pixabay |
