Lekker griezelen

Halloween ligt enkele dagen achter ons. Het feest, dat misschien wel wat in de plaats komt van Allerzielen, doet ons 'lekker' griezelen (zoals uit een boze droom, waaruit je dan weer comfortabel wakker wordt). Ik lees dat het in de pretparken dit weekend uitzonderlijk druk was. Hun grote grote griezelcampagnes met spookhuizen en diens meer blijken een groot succes. Velen hebben daardoor heel lang moeten aanschuiven vooraleer te kunnen deelnemen aan een attractie. Kijk, daar zou ik nu van moeten griezelen zie...
Men zal mij waarschijnlijk zeggen dat ik het allemaal te ernstig opvat, maar ik aarzel toch ook ten gronde bij dat griezelen. Ik heb weinig last van spoken of andere gedrochten, maar het echte griezelen van deze dagen lijkt mij bijvoorbeeld te zijn in Oekraïne te wonen, waar permanent gevaar boven het hoofd hangt en je 's morgens helemaal niet comfortabel wakker wordt. Een oorlogszuchtig staatshoofd... dat is een echte griezel. Daar is weinig anders tegen gebaat dan solidariteit: een uitgestoken hand en bereidheid om te helpen.
Dat brengt mij vanzelf bij de Zaligsprekingen, het Evangeliewoord dat we op Allerheiligen kregen: hemelse zaligheid: eenvoud van geest, hunkeren naar gerechtigheid, wenen met de bedroefden, ijveren voor vrede... Kortom: solidair en verbonden leven. Het wordt "zalig" genoemd, kenmerk van de heiligen, die levend zijn bij God. Misschien is er in het licht van de échte griezels van deze wereld wel degelijk comfortabel "wakker worden", zoals we vieren op Allerheiligen...

Tony, pastor.

© Pixabay