In de voetsporen van Paulus

Vandaag 25 januari viert de kerk het feest van de bekering van apostel Paulus. Vaak schenken we er weinig aandacht aan. En toch, zonder deze vurige apostel en bekeerling had de eerste tijd van het christendom er wellicht helemaal anders uitgezien. Op zijn reizen trok hij over de grenzen van Palestina om Christus te gaan verkondigen. Het brengt me terug naar 2009 toen we met onze toenmalige kardinaal Danneels en zijn hulpbisschoppen in de voetsporen van Paulus naar Turkije trokken. Elke priester die 20 jaar of minder gewijd was kon mee. Het werd een onvergetelijke reis om verschillende redenen. We waren met zo’n dertig priesters, Franstalig en Nederlandstalig. We leerden onze collega’s en broeders van de andere taalrol beter kennen en mochten op een gemoedelijke manier met onze bisschoppen omgaan. Daarnaast was het een indrukwekkende reis, net voor hier de Goede Week begon. We startten in Cappadocië en reisden per bus doorheen het binnenland naar de kust om te eindigen in Istanbul. Van elke etappe blijven bijzondere beelden hangen en elk had zijn schoonheid maar de eerste dagen, in een winters landschap, in Cappadocië maakten een diepe indruk. De verschillende locaties met de grotkerken en de kleurrijke fresco’s blijven op het netvlies hangen, ook al is het lang geleden. In één van de kleine kerkruimtes vierden we rechtstaande, met de hulp van een paar zaklampen, eucharistie daar waar, eeuwen vóór ons, christenen bijeen kwamen. Ooit bloeiende kerkgemeenschappen in soms moeilijke tijden, gaven hun geloof door van de ene op de andere generatie. Nu is het aan ons hier in Brussel en omstreken om te blijven getuigen van die Levende, ook in dit nieuwe jaar dat voor ons ligt.

Pastor Guido

© Guido Vandeperre