‘Zalig, gelukkig worden we genoemd.’
Vandaag horen we het evangelie van de ‘zaligsprekingen’ in het begin van de Bergrede.
Zoals Mozes gaat Jezus de berg op. Een berg brengt dichter bij God. Op de berg ontving Mozes van God de tien geboden, de tien ‘woorden ten leven’. Voor Jezus is de berg ook een plaats die Hem dicht bij God brengt. Zo gaat Hij vaak de berg op om te bidden.
Hier is Hij de leermeester, voor zijn leerlingen maar ook voor de menigte: ‘Bij het zien van deze menigte ging Hij de berg op, en toen Hij was gaan zitten, kwamen zijn leerlingen bij hem. Hij nam het woord en onderrichtte hen ..’. (Mt.5,1-2)
Wij mogen meeluisteren naar de woorden van Jezus die leven geven, die nieuwe richting geven aan mensen. De eerste zaligspreking zet de toon, zou je kunnen zeggen: ‘Zalig, gelukkig de armen van geest, want hun behoort het koninkrijk der hemelen.’ Het gaat over de grondhouding van iedere mens: we hebben God en mekaar nodig. Wij zijn dan niet meer het centrum waar alles om draait maar God en de ander staan centraal.
Vanuit die grondhouding, die Jezus ons aanreikt, kunnen we verder gaan op de weg
van mildheid en barmhartigheid, van eenvoud en zoeken naar recht.
Op die weg heeft ons leven toekomst!
Pastor Chris
Gelukkig ben je als je vrede brengt, zegt God,
en als je durft opkomen voor gerechtigheid,
ondanks tegenstand en onbegrip.
Gelukkig ben je als je met zachte moed
een warm hart blijft schenken aan mensen in nood
en als je hen in mijn naam nabij wilt zijn, zorgzaam en teder.
Mijn vreugde zal ook jouw vreugde worden,
en mijn geluk jouw geluk.
Ik zal jouw Vader zijn
en jij, jij bent mijn kind,
mijn oogappel van wie Ik zielsveel hou.
Erwin Roosen
 |
Zalig die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.
| Vers uit de zaligsprekingen in de kerk van de berg der zaligsprekingen | © Itai via wikimedia commons |
