Wijsheid van Confucius

Ik heb de indruk dat de maand januari al maanden aan het duren is. En als ik zo rondom mij heen anderen beluister, dan ben ik niet de enige die er zo over denkt. De weken na Kerst en Nieuwjaar vind ik altijd de moeilijkste van het jaar. De feestdagen zijn voorbij, er is dus niets meer om echt naar uit te kijken, de lente lijkt nog heel veraf, het is buiten donker en somber, … Kortom, januari en februari zijn voor velen onder ons de donkerste en meest deprimerende maanden van het jaar. Het lijken wel maanden zonder einde. Toch merk je al dat de dagen wat langer worden. Het is vroeger klaar en later donker. Hier en daar zie je trouwens al jonge blaadjes verschijnen op bepaalde bomen en struiken. En volgende week vieren we Lichtmis, het feest van het wederkerend licht. In deze sombere periode hebben we meer dan ooit nood aan licht. Je kan dit misschien verhelpen door je een lichttherapiebril aan te schaffen om de winterdip tegen te gaan. Of nog beter, je kan ook een weekje naar de zon trekken. Of wat vaker de kou en de regen trotseren en toch maar buiten komen. Maar misschien biedt ook de spreuk van Confucius die ik deze week las op mijn ‘literaire kattenkalender’ wel een oplossing : ‘Het is beter een klein lichtje aan te steken dan te vloeken over grote duisternis’. In deze donkere dagen moeten we misschien op zoek gaan naar die kleine lichtpuntjes die de duisternis wat draaglijker maken: een leuk boek, een gezellige avond met vrienden, een bos bloemen in huis, een leuk etentje, een kop warme chocolade na een fikse wandeling, een lief kaartje dat onverwachts in de bus valt, een bezoekje aan een familielid of vriend, … En misschien kunnen we ook wel zelf wat meer dan anders licht zijn voor elkaar, voor de mensen die op ons pad komen, voor de mensen met wie we dag in dag uit samen leven. Je zal merken dat de maanden januari en februari vlugger voorbij zullen gaan, en voor je het weet staat de lente voor de deur…

Pastor Gino

© Gino Mattheeuws