Toen kort nadien alle kandidaat-diakens en pastorale werkers en werksters uitgenodigd waren voor de jaarlijkse spirituele avond die door één van onze bisschoppen wordt gegeven, was het onze Kardinaal waar we konden naar luisteren. En weer onderstreepte hij het belang van ontmoeting in vriendschap, geïllustreerd door verwijzingen naar het leven van de Heilige Charles de Foucauld die de laatste 10 jaar van zijn leven woonde tussen de Touaregs in Tamanrasset in Algerije. Niet om de Touaregs die moslims zijn te bekeren, maar om enkel in vriendschap tussen hen te leven. Tijdens zijn leven heeft de Heilige geen enkele confrater gevonden en geen enkele bekering gedaan, maar na zijn dood heeft zijn spiritualiteit velen geïnspireerd.
Het is dezelfde boodschap die onze Kardinaal ook in zijn zeer lezenswaardig (en redelijk kort) boekje ‘Geloof en godsdienst in een seculiere samenleving’ heeft uitgewerkt. Het boek is ondertussen zelfs vertaald naar het Engels en in Amerika uitgegeven.
Toen ik, dankzij een collega-vriendin, vorige week mocht aanzitten met andere Christenen bij haar thuis om de nuntius, die bij haar in de buurt woont, te vertellen hoe wij Vlamingen het geloof beleven, vertelde de nuntius wat de Paus onze Belgische bisschoppen bij het einde van het ad limina bezoek had meegegeven: “Wees nabij. Wees dicht bij de Heer, door het gebed. Sta dicht bij elkaar, onder bisschoppen. Sta dicht bij jullie priesters. En sta dicht bij het godsvolk.” Weer eens, het belang van nabijheid, en dus van ontmoetingen.
En dan dacht ik: wat kan ik hiermee doen. Wel, ik wil jullie graag eens ontmoeten, als jullie dat wensen. Om naar jullie te luisteren en om in gesprek te gaan en misschien, als u dat wenst, samen te bidden. Om uw huis en uw thuis te zegenen. Om u nabij te zijn. Daarom: ‘nodig eens een diaken uit’. U weet me wel te vinden…
Diaken Dirk
 |
| © jijislief.nl |
