Een dame die ik twintig jaar geleden gedoopt hebt in Japan werd vandaag begraven. Ze had vele problemen toen ze kwam aankloppen aan de parochie. Gescheiden, gezondheidsproblemen, last met de twee opgroeiende zonen, enzovoort. Beetje bij beetje heeft ze toen leren zien dat veel van de problemen door haar eigen tekortkomingen ontstaan waren, namelijk relaties zoeken om eenzaamheid te vluchten, te grote idealen hebben voor de kinderen enzovoort. Door van Jezus te leren hoe men in het leven moet staan, heeft ze geleerd om los te laten en alles in de handen van God te laten. Ze is zelfs begonnen om het lijden van anderen ook te helpen verlichten. Nu, twintig jaar later, is dan het moment gekomen om alles los te laten, en ze heeft dat wondermooi gedaan. Een voorbeeld voor velen. Met grote dankbaarheid in het hart voor het doopsel en het geloof dat ze gevonden heeft en dat haar gesteund heeft doorheen de moeilijke tijden, is ze heengegaan. Omringt door familie, kinderen en vrienden is ze begraven in de kerk waar ze gedoopt werd.
Met Pasen zullen er vele volwassenen gedoopt worden in de kerk van Brussel. Moge hun vreugde van het vinden van een geestelijk leven in en met Christus ook voor ons een steun en herbronning zijn om al het beste te maken van de genade die ons gegeven is door het doopsel.
Pastor Peter