Het was in het misschien nog niet helemaal duidelijk, maar uitvaartdiensten in de kerk zijn nog mogelijk. Ze moeten plaatsvinden in beperkte kring (dat wil zeggen: met hooguit een tiental personen) en het gaat bovendien over een verkorte dienst, zeker niet met Eucharistie. Zelf ging ik gisteren voor de eerste keer sinds de maatregelen voor in zulke "beperkte" dienst. Ik geef toe dat het wat aanpassen was. Reeds bij het gesprek vooraf: mensen niet de hand kunnen schudden om nabijheid uit te drukken... het voelt wat onwennig aan, al is het natuurlijk voor niemand een probleem. Ook bij de dienst zelf: afstand houden is het (terechte!) devies, maar hoe druk je nabijheid uit als aanraking of dichter komen dan anderhalve meter niet kunnen?
En toch. Van zulke fysieke gebaren gaat veel uit. Maar de echte kracht zit toch elders: Gods zegen vragen, Gods nabijheid vragen, Gods vergeving vragen over degene die is heengegaan; Gods troost vragen voor degene die achterblijven... het geeft diepgaand troost en maakt ons anders. Het is bijna Paaszondag, maar het is veel meer keren op een jaar Pasen.
Tony, pastor
