Wat een rare stad. Waar alle Bijbelse oproepen om regelmatig stil te vallen - bij voorbeeld in een veertigdagentijd! - meer en meer in dovemansoren lijken te vallen, slaagt dit virus wel. (In de bijbel is niet alleen sprake van een wekelijkse rustdag, maar ook van een zogenaamd jubeljaar om de 49 jaren om gedurende een veel langere tijd stil te vallen: vandaag is er weliswaar nog niets om te jubelen, maar de stad lijkt inderdaad wel collectief stilgevallen en dat voor langere tijd...) Het leven wordt kalmer, de jachtigheid is weg. Mensen krijgen tijd en komen allicht zichzelf weer tegen. Wat worden de vruchten van deze bezinningstijd? Worden we weer de oude of zijn we andere mensen aan het worden? Het is nog vroeg. Wat blijft is de verwondering. En de stilte.
Tony, pastor