De realiteit in mijn straat zorgde voor de nodige inspiratie. Het wegdek heeft te lijden onder de bus die onze straat oprijdt. De gaten werden er bij gevolg niet kleiner op. Dus stonden al van vorige week de verkeersborden klaar om ons op de hoogte te brengen van het parkeerverbod van woensdag tot en met vrijdag. De te herstellen plekken van het wegdek waren al in kleur gemarkeerd.
Ik weet, het was nodig; maar van stilte was vanaf ’s morgens vroeg nog weinig sprake.
En zoals het vaak is: bij afwezigheid van stilte merk je veel meer op hoe kostbaar die eigenlijk kan zijn. Op andere dagen is het ook niet muisstil want er zijn wel wat bouwwerkzaamheden in de omgeving. Maar ik was toch blij toen rond 14 uur de werkzaamheden voor die dag er blijkbaar op zaten. Vandaag zal het wel verder gaan.
Misschien is het wel een uitnodiging om stiltemomenten nog meer te waarderen. En ook om het vaker stil te maken in mezelf. Ik probeer, sinds het begin van de coronacrisis, elke dag een wandeling te maken, vaak langs de Woluwe. Je hoort dan nog wel de auto’s maar toch lukt het vaak om op die momenten te genieten van de stilte. Ik neem mij voor om wat vaker door te wandelen naar de kapel van Lenneke Mare, een stille kapel om een tijdje bij God en Maria te vertoeven.
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
