Je hebt zo van die dagen dat je de minste opdracht als een 'berg' ziet... geen zin, geen kracht om die berg te beklimmen. Zo'n dag had ik zondag.
Ik hebt eigenlijk niets om over te klagen. We hebben een mooie catechese gehad en een viering die is blijven hangen. En toch...
Eén telefoontje die niet komt, één opmerking die als een mokerslag binnenkomt, en dan moet je nog beginnen koken en het alleen opeten... dan word ik kregelig en zie ik niets meer om mij aan op te trekken. Zie je de berg al groeien? Dat is voor mij een alarmbelletje. Dan staat het signaal staat op rood. Hoogtijd dus voor een time-out.
Het viel mij te binnen dat, als Jezus nood had aan een time-out, hij de berg op ging om te bidden. Hij nam contact met de bron, met zijn Vader. Daarna kon hij weer verder.
Als de batterijen opgeladen zijn kan je alles veel beter relativeren. Je kan weer het geluk zien dat je wel ten deel valt. Je kan er weer tegenaan. En de berg waarbij je je verongelijkt voelt wordt een heuveltje.
Geef toe, we hebben nog veel te leren van Jezus. Ik ben er zeker van dat, als er meer mensen eens een time-out zouden nemen, het leven er voor iedereen gemakkelijker zou op worden.
Pastor Mariette
Als de batterijen opgeladen zijn kan je alles veel beter relativeren. Je kan weer het geluk zien dat je wel ten deel valt. Je kan er weer tegenaan. En de berg waarbij je je verongelijkt voelt wordt een heuveltje.
Geef toe, we hebben nog veel te leren van Jezus. Ik ben er zeker van dat, als er meer mensen eens een time-out zouden nemen, het leven er voor iedereen gemakkelijker zou op worden.
Pastor Mariette
 |
| © Pixabay |
