Dessertbuffet

Een paar weken terug verjaarde mijn petekind Tine. Ze kreeg een nieuwe voordeur zoals we zeggen: 30 jaar is ze geworden en dus alle reden om een feestje organiseren. Geen groots opgezet gebeuren met veel toeters en bellen maar een fijne namiddag met eerst een wandeling en dan gezellige babbels rond een dessertbuffet. Aan de muur een tijdslijn van foto’s van de voorbije dertig jaar. Deze bijhorende foto toont al het lekkers van het buffet. Heel wat zelfgemaakte dingen: van allerlei taarten over chocomousse, wafeltjes tot tiramisu, aangevuld met wat de lokale bakkers aanbieden. Kortom, een heerlijk buffet voor elk wat wils. Echt iets voor zoete bekken. En dat midden in de vasten hoor ik sommige denken. Inderdaad, maar dan denk ik steeds aan een uitspraak van Jezus: ‘Kunnen de leerlingen vasten als de bruidegom in hun midden is?’ Een retorische vraag. ’Later als Ik er niet meer ben, dan zullen ze wel vasten, nu ben Ik er, dus laat er vreugde zijn.’ Een mooie gedachte om stil bij te staan. Als er reden is om te feesten, feest dan ook en hou je niet in. Er zijn nog wel genoeg momenten om ’ceintuur’ te doen. Vasten is daarenboven meer dan het kijken naar wat we eten en drinken. ‘Scheur uw hart en niet uw kleren’ zei de profeet Joël ons bij Aswoensdag. ‘Ik moet uw brand- en slachtoffers niet maar doe recht aan weduwen en wezen’ is een andere bijbelse uitspraak van God. Hoe gaan we om met mekaar, met onze naasten? Bij dit dessertbuffet was er ruimschoots genoeg voor alle aanwezigen. Is het ook zo voor het buffet van onze samenleving, van het wereldbuffet? Aan ons om er mee werk van te maken…

Pastor Guido

© Guido Vandeperre