Soon oui will swim in het kanal

Neen, vrees niet als je de titel van deze blog ziet: ik begin niet door te slaan en onzin uit te kramen. Maar het is wel één van de zinnen die de komende zes maanden zal prijken op de gevel van de voormalige Citroën-garage aan het Saincteletteplein. Zoals je ongetwijfeld weet, wordt dit gebouw dezer dagen omgeturnd tot een museum voor hedendaagse kunst en gaat eind 2025 open onder de naam ‘Kanal’, een initiatief van Centre Pompidou Parijs. En in plaats van reclame te hangen aan de voormalige glazen vitrine heeft men ervoor gekozen om aan drie kunstenaars de kans te geven om telkens gedurende zes maanden de gevel in te pakken. De eerste kunstenaar is Laure Prouvost, ze woont en werkt in Molenbeek. In 2019 vertegenwoordigde ze Frankrijk op de Biënnale van Venetië en in 2013 won ze de prestigieuze Turner Prize. ‘Une grande dame’ dus. De installatie die ze voor Kanal heeft gemaakt is een werk waarin bloemen en planten uit het skelet van de showroom bloeien. Zo ontstaat een post-apocalyptische tuin van hoop. Hier en daar in de krioelende flora verschijnen wapperende vlaggen met slogans. Aan de uiteinden van de stengels verstrengelen twee bloemen met elkaar. De slogans combineren verschillende talen, zoals "soon oui will swim in het kanal". Alle slogans vertolken visioenen en dromen, en die dromen zijn meertalig en overstijgen de grenzen die ons soms scheiden. Heel het werk straalt optimisme en hoop uit en verbeeldt een zachtere toekomst. De mens is er in harmonie met de natuur, met de omgeving, met elkaar, en dit in een samenleving waar iedereen zijn plaats heeft, zonder onderscheid. Een positieve en hoopvolle boodschap in een stad die door buitenstaanders soms verguisd en wantrouwig bekeken wordt. Zo wordt Brussel opnieuw een beetje ‘een stad van hoop’, zoals een kerklied het zo mooi zingt. Wat kunnen we ons nog beter wensen nu de lente is ingezet en Pasen met rasse schreden nadert…

Pastor Gino

© Gino Mattheeuws