Vooral één tafereel zette me aan het denken. Een verharding blijft de kop uitsteken, met zand erachter aan, en al de rest van zand weggewaaid. Het lijkt wel een maandlandschap op aarde… (zie foto). Zou dit ook niet een mooi beeld zijn van een Christen die stand houdt te midden van al de problematieken van het leven? De wind kan ook als de heilige geest worden gezien, en die alles rondom ons glad strijkt zodat het essentiële in het leven zichtbaar wordt. Of tenslotte kan het een beeld zijn voor de vasten die ons allemaal op eenzelfde lijn brengt, naar God en naar de naaste.
Pastor Peter