Op deze derde vastenzondag en op de twee volgende zondagen lezen we in dit A-jaar de drie zogenaamde ‘doopevangelies’: evangelielezingen die reeds van in de eerste eeuwen van het christendom werden gebruikt in de veertigdagentijd om mensen voor te bereiden op het doopsel tijdens de paaswake. Ook wij gaan tijdens de paaswake ons doopsel gedenken, en onze doopbeloften en onze geloofsbelijdenis vernieuwen. Dat hangt immers samen met Pasen: Jezus leeft en wij leven met Hem. Leven als gedoopte is met Jezus doorheen wat doods is naar echt leven gaan. En daarom horen ook wij dit jaar deze drie evangelies die ons leren wie Jezus is en wat leven met Jezus - ‘geloven’ - is. Op deze derde zondag van de Veertigdagentijd horen we het evangelie van de Samaritaanse vrouw. Volgende zondag, de vierde van de Vasten, zullen we het evangelie van de blindgeborene beluisteren. En de zondag daarop, de vijfde van de veertigdagentijd, wordt het evangelie van de opwekking van Lazarus gelezen. Drie evangelies die ons leren wie Jezus is: Hij lest onze diepste dorst, Hij doet ons de zin van het leven zien, en Hij doet ons opstaan om écht te leven, zelfs over de dood heen.
In elk van deze drie evangelies staat het werkwoord ‘geloven’ centraal. Telkens wordt ons ook duidelijk gemaakt dat ‘geloven’ een groeiproces is, dat meestal geleidelijk aan gebeurt. En dat is bemoedigend voor ons. Ook wij mogen de tijd nemen om te groeien in geloof. Zoals de Samaritaanse vrouw krijgen wij de tijd om onszelf en ons verleden te aanvaarden en stilaan, doorheen onze levenservaring, te ontdekken wie Jezus is en hoe hij onze diepste verlangens beantwoordt, onze diepste dorst lest en onze diepste honger stilt.
Moge dat ook in deze veertigdagentijd gebeuren.
Pastor Benno.
 |
| Cornelis Schut, Jezus en de Samaritaanse vrouw aan de bron, 1650 © wikimedia commons |
