Nog voor de viering begon was er een bijna extatische sfeer. Hoe hemels kan het zijn om met zovelen, uit zovele verschillende landen, zo enthousiast samen te zijn! Naarmate de viering vorderde en de drie diakens effectief gewijd waren, nam de temperatuur in de gemeenschap nog merkbaar toe. Zeker toen de drie wijdelingen doorheen de midden gang aan de daar opgestelde honderd priesters één voor één de vrede gingen wensen, bleven de uitbundige vreugdekreten de ruimte vullen. Het leek wel alsof de hele menigte uit het dak ging en dat in de meest hartelijke en vriendschappelijke sfeer, die je je kan voorstellen. Ik vroeg me af hoe vaak deze kathedraal al zoveel vreugde had gekend. Dit was echt "Kerk": mensen van overal die samenzijn om ondanks de verschillen (of juist: dankzij!) samen de vreugde van de begeestering ervaren. Zo is een feest van de Heilige Geest, een Pinksterfeest, zoals je het maar zelden meemaakt!
Tony, pastor
© Vicariaat Brussel |