‘De oogst is groot, maar arbeiders zijn er weinig’
De evangelielezing van deze zondag brengt ons bij de tweede van de grote redevoeringen waarrond Matteüs zijn evangelie samenstelt. Na de Bergrede volgt nu de zendingsrede.
Twee zondagen geleden vierden we het feest van Drie-eenheid. Vanuit zijn verbondenheid met God, zijn Vader, wist Jezus zich gezonden. ‘Jezus trok langs alle steden en dorpen, Hij gaf onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal.’ (Mt.9,35) Hij is dan ook bewogen wanneer Hij de mensenmenigte ziet, als schapen zonder herder.
Jezus wordt geraakt door hun kleinheid en kwetsbaarheid, door de onzekerheid en eenzaamheid in hun leven. Er is dus nood aan goede herders. Hij is de ‘Goede herder’ bij uitstek en zendt zijn leerlingen uit om dit op hun beurt ook te zijn.
De apostelen worden met name genoemd. Onze namen zouden er eveneens kunne staan!
Misschien voelen we ons soms deel van de mensenmenigte, vervuld van zorgen, niet wetend het verder moet. Als ons dat overkomt dan is het zalig om mensen te ontmoeten, die willen delen in onze zorgen en onmacht.
Als christen worden we tegelijk opgeroepen om ‘herder’ te zijn voor onze medemensen. We worden gezonden om mensen nabij te zijn, om te getuigen van Gods liefde voor elke mens.
‘Om niet hebben jullie ontvangen, om niet moeten jullie geven.’ (Mt.10,8)
Pastor Chris
Vanaf het allerprilste begin
stond Jezus’ leven
in dienst van kleinen en armen - zegt God.
In alles wat Hij zei en deed,
probeerde Hij zichtbaar en voelbaar te maken
dat Ik een God van liefde ben
en dat met de komst van mijn Rijk
pijn en verdriet voor altijd plaats zullen maken
voor vreugde en geluk.
Vandaag wil Ik aan jou dezelfde zending meegeven,
opdat je in mijn naam
en met het hart van Jezus
mensen bemoedigt en geneest
en opdat je leven een getuigenis wordt van mijn liefde.
Erwin Roosen
