Si quaeris miracula

Gisteren had pastor Mariette het over ‘mensjes kijken’ vanop haar terras en God zien. Dezelfde dag hebben we met haar en enkele andere pastores een boottocht gedaan als jaarlijkse uitstap. Nu was het niet meer zozeer ‘mensjes kijken’ maar ‘natuur kijken’. Zoveel groen, zovele mooie plekjes. In al die schoonheid mogen we ook iets van God zien.
Vandaag, 13 juni, vieren we de feestdag van Sint-Antonius. Niet die met zijn varken, maar de andere: die van Padua en van de verloren zaken.
“Si quaeris miracula” zijn de eerste woorden van een middeleeuwse beurtzang in het Latijn ter ere van Sint-Antonius. “Als je om wonderen vraagt”, betekenen ze. Velen vragen Sint-Antonius om hen te helpen iets terug te vinden dat ze kwijt zijn. Misschien kan hij ons helpen om de verwondering en de dankbaarheid voor al het moois dat we rondom ons zien of dat we meemaken, terug te vinden en iets van God erin te ontdekken.

Si quaeris miracula

“Als je om wonderen verzoekt, dan verdwijnen dood, dwaling,
rampspoed, duivel en melaatstheid; zieken staan gezond weer op.

Refrein: Bid voor ons, heilige Antonius!

Vloed en boeien wijken, 

jong en oud vragen en krijgen hun toebehoren en verloren zaken terug.

Gevaren lossen op, nood wijkt. 

Laat degenen maar vertellen die het meegemaakt hebben:  

die van Padua bijvoorbeeld.”

Trouwens, een zalige naamdag aan allen die Anton, Toon, Tony enzoverder heten…

Pastor Benno.