Mensjes kijken en God zien

De tijd van het jaar is weer aangebroken om te genieten van mijn lievelingsactiviteit: 'mensjes kijken'. Als de zon achter het flatgebouw verdwenen is, installeer ik mij op het terras en geniet van de voorbijgangers. Zeker bij tropische warmte zie je mensen op dat uur buiten komen voor een wandeling, al dan niet met hond. Wat me opvalt is de blijheid op hun gezicht, je ziet ze zichtbaar genieten. Niet het jachtige stappen maar kuierend wandelen.  Bij zo'n aanblik kan ik mij ontspannen. Groepjes mannen en vrouwen die elkaar zoveel te vertellen hebben, waarvan je de hechte band voelt doorheen gesprekken, hun lachen, de schouderklopjes. Zalig is het om die nabijheid te voelen. Dat ik daar getuige mag van zijn maakt mijn dag goed. Mensen die tijd maken voor elkaar, er zijn voor elkaar zonder dat een programma moet afgewerkt worden. Gewoon tijd maken om stil te vallen en er te zijn voor elkaar en voor God. Want is het God niet die tot ons spreekt door al dat moois dat mensen elkaar geven. Is Hij het niet die ons bij het stilvallen opmerkzaam maakt van het goede en het schone om ons heen. Alleen als wij er voor kiezen toont het zich, die kleine goedheid van mens tot mens, God in eigen persoon.

Pastor Mariette

© Mariette Dhondt