Zondag middag was ik met mijn kinderen en kleinkinderen in het landelijke Sint-Pieters-Leeuw, midden tussen te groeiende korenvelden. Nog net klein genoeg zodat je er kon over kijken maar al met de volle geur van koren. Het uitzicht en de geur daar heb ik echt van genoten. Het maakte mij rustig. Wat kan het leven mooi zijn, en wij hebben dat allemaal gekregen, gratis voor niets. Als dat geen reden is om dankbaar voor te zijn.
Je herinnert je allicht ook nog de eerste felle regen na weken van droogte en hitte. Ik zat, toen het begon te regenen, op het terras. Wat ik toen beleefde was een instant geluksmomentje: de geuren die vrij komen van de regen op het verdorde gras, de aarde die de toevloed van water niet kan slikken en omtovert tot een modderpoel, heerlijk ruikt dat. Om dan nog te zwijgen van de rozen die in bloei staan onder het terras, wat een parfum ! Het was voor mij een stukje hemel op aarde.
Van parfum gesproken... ik lees graag de passage waarop Maria Magdalena een kruikje met Nardusbalsem leeg goot over de voeten van Jezus. Wat een liefde, wat een dankbaarheid, wat een hemel op aarde.
Weet je wat ik onlangs gedaan heb? Ik heb een flesje Nardusolie gekocht. Ik hou van de geur en als het al eens wat minder gaat dan dan brengt de geur mij tot rust en ontdek ik weer het mooie om dankbaar voor te zijn.
Sinds die tijd heb ik een grotere bewondering voor Maria Magdalena. Ze was wie ze was, maar het belette haar niet om Jezus te beladen met liefde en dankbaarheid. Ik weet zeker dat ook ik mag zijn wie ik ben. God aanvaard mij zoals ik ben en dat geeft mij de kracht om lief te hebben, ook als het wat moeilijk gaat.
Pastor Mariette
 |
| Korenveld in Sint-Pieters-Leeuw © Mark Bonne |
