dinsdag 7 juni 2022

Jezus-Eik

Gisteren, pinkstermaandag, hebben we vanuit Stokkel en de twee Woluwe’s onze jaarlijkse bedevaart naar Jezus-Eik gedaan. Dat is de derde van de drie Mariabedevaarten die hier doorgaan in de paastijd: op paasmaandag trekken we met de Lourdesgroep naar een Lourdesgrot ergens in het land, op de tweede zaterdag na Pasen eren we Maria, Moeder van Smarten, in en rond de kapel van Lenneke Mare, en op pinkstermaandag gaan we op bedevaart naar Jezus-Eik. We beleven hier om zo te zeggen dus eigenlijk al jaren het ‘synodaal proces’: wij gaan letterlijk samen op weg, tenminste drie keer in enkele weken. En daarbij worden zeker ook ‘synodale gesprekken’ gevoerd…
En we doen dat telkens met Maria. Ook deze keer weer. Enkele jaren geleden heeft paus Franciscus trouwens pinkstermaandag uitgeroepen tot feest van ‘Maria, Moeder van de Kerk’. Maria is de moeder van Jezus en dus ook moeder van de broers en zussen van Jezus, van ons allemaal dus, die samen de kerkgemeenschap vormen, welke ook genoemd wordt: ‘het Lichaam van Christus’.
Wij deden dus al jarenlang op voorhand wat de paus van plan was: Maria eren op pinkstermaandag. En ook nu deed het deugd om na twee jaar onderbreking weer samen ‘op weg te gaan’.
Een aantal mensen deden dat ook letterlijk te voet. Ze vertrokken van in Stokkel of van aan het Vier-Armen-kruispunt om dan samen het bos door te gaan tot in Jezus-Eik. Onderweg werd enkele keren halt gehouden voor een bezinningsmoment, dit jaar met het thema: ‘geloof, hoop en liefde’: wie gelooft in een God van liefde en probeert zijn of haar naaste lief te hebben, mag hopen op een beter leven. Bij elk van de drie ‘goddelijke deugden’ werd letterlijk en figuurlijk stilgestaan voor een diepgaande bezinning.
Even vóór 11 u kwamen de voetgangers aan in Jezus-Eik. Ze werden opgewacht door de mensen die met eigen vervoer of met de bus waren gekomen. Samen mochten we eucharistie vieren ter ere van Maria, Moeder van de Kerk. De preek ging over een Christusbeeld zonder handen en een Mariabeeld zonder voeten: het is met onze handen dat Jezus aan het werk wil zijn, het is met onze voeten dat Maria – en dus de Kerk – naar de mensen gaat.
Na het ontvangen van geestelijk voedsel was het tijd voor het andere voedsel en zijn we naar aloude gewoonte goed en gezellig gaan eten. Dat hoort bij elke echte bedevaart. Het was een deugddoende dag. Dank aan allen die hebben meegewerkt! Een uitgebreider verslag volgt later in ‘Kerk en leven’.

Pastor Benno.

© Jan De Broeck